ഞാന്‍ ഒരു വഴിക്കായതിന്‌ അപ്പച്ചനോടെത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും മതിയാവില്ല. ജീവിതത്തിനൊരു ലക്ഷ്യവും മാര്‍ഗ്ഗവും വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു തന്നതിന്‌, എന്നെ ഇഷ്ടമുള്ള വിഷയം ഇഷ്ടമുള്ളത്രയും കാലം പഠിക്കാന്‍ വിട്ടതിന്‌, ഒന്നിനും നിര്‍ബ്ബന്ധിക്കാതിരുന്നതിന്‌, എല്ലാത്തിനുമുപരി എങ്ങനെ ജീവിക്കണം എന്നതിനൊരുദാഹരണമായി എനിക്കൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നതിന്‌.
ഞാന്‍ ഈ നിലയിലായതിന്‌ എനിക്കും എന്റച്ഛനോട് നന്ദിയും കടപ്പാടുമുണ്ട്. പുള്ളികാരണമാണ്‌ ഞാന്‍ പഠിച്ചത്. പുള്ളികാരണമാണ്‌ പത്തൊമ്പതു വയസ്സില്‍ എനിക്കു ജോലി കിട്ടിയത്. പുള്ളികാരണമാണ്‌ എനിക്കു സമ്പാദ്യശീലമുണ്ടായത്. പുള്ളികാരണമാണ്‌ നാട്ടില്‍ കറങ്ങി നിന്ന ഞാന്‍ ദുബായിലെത്തിയതും.
സൂപ്പറച്ഛനാണല്ലോ. അദ്ദേഹത്തിനെന്തായിരുന്നു ജോലി, അദ്ധ്യാപകനാ?
ഹേയ് അല്ല ബിസിനസ്സ് ആയിരുന്നു.
വെറുതേയല്ല, കയ്യില്‍ നിറച്ച് കാശുണ്ടേല്‍ മക്കളെ എന്തുമാക്കിയെടുക്കാമല്ലോ?
താനെന്താ ഈ പറയുന്നത്? അച്ഛന്‍ ബിസിനസ്സ് ചെയ്ത് ചെയ്ത് അമ്പതുലക്ഷം രൂപയുടെ കടം ഞങ്ങളുടെ തലയിലാക്കി തന്നേച്ചു പോയി. അതു വീട്ടാന്‍ ഞാന്‍ പഠിച്ചു, ജോലി കണ്ടെത്തി, ഗള്‍ഫു വരെ ഓടി വന്ന് സമ്പാദിച്ച് ഒക്കെ വീട്ടി എന്നാടോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. പുള്ളിയില്ലാരുന്നേല്‍ ഞാന്‍ ഇതുവല്ലതും ചെയ്യുമായിരുന്നോ? ആ.
താനെന്താ ഈ പറയുന്നത്? അച്ഛന്‍ ബിസിനസ്സ് ചെയ്ത് ചെയ്ത് അമ്പതുലക്ഷം രൂപയുടെ കടം ഞങ്ങളുടെ തലയിലാക്കി തന്നേച്ചു പോയി. അതു വീട്ടാന്‍ ഞാന്‍ പഠിച്ചു, ജോലി കണ്ടെത്തി, ഗള്‍ഫു വരെ ഓടി വന്ന് സമ്പാദിച്ച് ഒക്കെ വീട്ടി എന്നാടോ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. പുള്ളിയില്ലാരുന്നേല്‍ ഞാന്‍ ഇതുവല്ലതും ചെയ്യുമായിരുന്നോ? ആ.
5 comments:
അതും ഒരു കാരണമാകും, അല്ലേ?
കൊള്ളാം
അങ്ങനെയൊരാളെ എനിക്ക് അറിയാം.
:-)
രസകരമായ കുറിപ്പ്..
അപ്പച്ചനും അച്ഛനും പരസ്പരം മാറിയാലോ?
കൊള്ളാം.
Post a Comment