എണ്ണവില- ഇന്നലെ, ഇന്ന്, നാളെ

ഒരു ബ്ലോഗാത്മസുഹൃത്തിന്റെ (പേരു പറയാമോ എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞിട്ടില്ല) ഈമെയിലില്‍ ചോദിച്ചിരിക്കുന്ന കാര്യം ഇത്- ഇന്ധന എണ്ണ വില ഇങ്ങനെ ഇടിഞ്ഞതെന്താണ്‌? സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യവും എണ്ണയുമായി എന്ത്?

എണ്ണ വില:
ആദ്യമായി നമുക്ക് എണ്ണ വില എന്താണെന്ന് നോക്കാം, എന്നാലല്ലേ അത് എങ്ങനെ മാറുന്നു എന്നറിയാന്‍ പറ്റൂ- പൊതുവില്‍ ഇന്ധനവില എന്നു പറയുന്നത് ന്യൂയോര്‍ക്ക് അങ്ങാടിവില (ന്യൂയോര്‍ക്ക് മെര്‍ക്കന്റൈല്‍ എക്സ്ചേഞ്ച് റേറ്റ്) ആണ്‌. മറ്റേതു ചരക്കും പോലെ മുഖ്യമായും ഇതിനെ നയിക്കുന്നത് ആവ്യശ്യ-ലഭ്യതാ അനുപാത(ഡിമാന്‍ഡ്-സപ്ലൈ) കണക്കുകളാണ്‌. വില്‍ക്കാനുള്ളതിനെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ആവശ്യം വരുമ്പോള്‍ വില കുതിച്ചു ചാടും, മറിച്ചെങ്കില്‍ ഇറങ്ങി പോരും.

വില്പ്നക്കാര്‍:
സൗദി അറേബ്യ, റഷ്യ, യുണൈറ്റഡ് അറബ് എമിറേറ്റ്സ്, വെനീസ്വെല മിക്ക തെക്കന്‍ അറബി രാജ്യങ്ങള്‍ എന്നിവ ചേര്‍ന്നാണ്‌ എണ്ണ കയറ്റുമതിയില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും നടത്തുന്നത് . എണ്ണ ഉത്പാദന-കയറ്റുമതി രാജ്യങ്ങളുടെ സഖ്യം (ഒപ്പെക്ക്) ആവശ്യം അളന്ന് ഉത്പാദനം കൂട്ടുകയോ കുറയ്ക്കുകയോ ചെയ്ത് മാര്‍ക്കറ്റ് ഫോഴ്സ് സ്വയം വില നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നതിനെ നിയന്ത്രിച്ചാണ്‌ എണ്ണ വിലയെ താങ്ങി നിര്‍ത്തുന്നത്. സാധാരണ അങ്ങാടി നിയമം അനുസരിച്ച് ഇതിനെ - "പ്രൈസിങ്ങ് കാര്‍ട്ടല്‍" എന്ന തരം നിയമവിരുദ്ധ കരിഞ്ചന്തയായി കാണുമെങ്കിലും എണ്ണയുടെ വിലയില്‍ ലോകത്തിനു മുഴുവന്‍ താല്പ്പര്യമുള്ളതിനാലും കാശുള്ളവന്‍ കയ്യൂക്കുകാരന്‍ ആയതിനാലും ഒപ്പെക്ക് വാണിജ്യസ്വാധീനത്തെ ആരും നിയമവിരുദ്ധമായി കാണാറില്ല.

ഉപഭോക്താക്കള്‍:
എണ്ണയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ഉപഭോക്താവ് അമേരിക്കയാണ്‌- പ്രതിദിനം രണ്ടു കോടി ബാരല്‍ എണ്ണ അമേരിക്ക കത്തിച്ചു തീര്‍ക്കുന്നു . ഇത്രയും എണ്ണയുണ്ടെങ്കില്‍ ഒരു കാറിന്‌ സൂര്യന്‍ മുതല്‍ പ്ലൂട്ടോ വരെ എണ്ണൂറു ട്രിപ്പ് ദിവസേന നടത്താം! ( ഭൗമാന്തരീക്ഷം ഇല്ലാതെ എങ്ങനെ കാറിന്റെ എഞ്ചിന്‍ ഫയറും, റോഡ് ഇല്ലാതെ എങ്ങനെ പ്ലൂട്ടോയ്ക്ക് പോകും എന്നൊന്നും ചോദിക്കല്ലേ, ദൂരത്തിന്റെ കാര്യമാ)

രണ്ടാം സ്ഥാനത്ത് നില്‍ക്കുന്ന ചൈന (ഏഴു ദശലക്ഷം+) മൂന്നാം സ്ഥാനത്തെ ജപ്പാന്‍ (അഞ്ചു ദശലക്ഷം+) നാലാം സ്ഥാനത്തെ റഷ്യ, അഞ്ചാം സ്ഥാനത്തെ ജെര്‍മനി, ആറാം സ്ഥാനത്തെ ഇന്ത്യ (എല്ലാവരും മൂന്നു ദശലക്ഷം ബാരലില്‍ താഴെ) ചേര്‍ന്ന് ഉപയോഗിക്കുന്നതിലും അധികമാണ്‌ അമേരിക്കന്‍ ഇന്ധന ഉപയോഗം. (ദശലക്ഷം എന്ന് ഉദ്ദേശിച്ച് കോടി എന്നെഴുതിപ്പോയി- തിരുത്തിയ പാഞ്ചാലി, അയ്അല്‍ക്കാരന്‍, ഹരീ എന്നിവര്‍ക്ക് നന്ദി. മാത്രമല്ല ഈ കണക്കുകള്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ നിന്നെഴുതിയ വെറും ഓട്ടസംഖ്യകളാണ്, കൃത്യമായി ലോകത്തിലെ എല്ലാ പ്രമുഖ രാഷ്ട്രങ്ങളുടെയും എണ്ണ ഉപഭോഗം ഇവിടെ : )


ഫലത്തില്‍ അമേരിക്കയുടെ എണ്ണ ആവശ്യത്തിലെ വ്യതിയാനം ഡിമാന്‍ഡ് കര്വ്വും ഒപ്പെക്ക്-റഷ്യന്‍ എണ്ണ കയറ്റുമതി സപ്ലേ കര്വ്വും വരച്ചു ചേര്‍ക്കുന്ന ഗ്രാഫ് ആണ്‌ എണ്ണവില സൂചിക. ബാക്കി ലോകം ഗുലാന്‍ പെരിശ് കാണുന്നവരെപ്പോലെ ചുമ്മാ "ഇസ്പേഡ് പത്തെറക്ക്" "തുറുപ്പ് ചോദിക്ക്" എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരിക്കും, ആരും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യൂല്ല.


ഇന്ധനവില
ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി അമ്പതു മുതല്‍ രണ്ടായിരം വരെയുള്ള അമ്പതു വര്‍ഷത്തില്‍ ക്രൂഡ് വില ബാരലിനു ഇരുപതു മുതല്‍ മുപ്പത് ഡോളറിന്റെ നടുവില്‍ ആയിരുന്നു (ഇറാനിലെ ഇസ്ലാമിക വിപ്ലവകാലത്ത് ഇത് അമ്പതിലും ഇറാന്‍ ഇറാക്ക് യുദ്ധകാലത്ത് എഴുപതിലും എത്തിയെങ്കിലും വളരെ വേഗം തിരിച്ചിറങ്ങി).

രണ്ടായിരം മുതലുള്ള ഏഴുവര്‍ഷത്തില്‍ പ്രധാനപ്പെട്ട ചില സംഭവങ്ങളുണ്ടായി. ഒന്നാമതായി ഏഷ്യന്‍ മാര്‍ക്കറ്റ്- ചൈന കൊറിയ ഇന്ത്യ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളില്‍ (പ്രതിദിനം ഒരു കോടി ബാരലിനു താഴെക്കിടന്നവന്മാരാ മൂന്നും അഞ്ചുമൊക്കെ ആയെന്നേ) ഇന്ധന ഉപയോഗം കുതിച്ചുയര്‍ന്നു. വെനീസ്വേലയില്‍ സമരവും രാഷ്ട്രീയ ചലനങ്ങളും മൂലം ഇന്ധനോല്പ്പാദനം തീരെക്കുറഞ്ഞു, റഷ്യയെപ്പോലെ ഒപ്പേക്ക് അംഗമല്ലാത്തവരും ഒപ്പെക്ക് വിലനിയന്ത്രണത്തിനൊത്ത് നിന്ന് കൂടിയ വില ഉറപ്പാക്കി. കൂനിന്റെ മുകളില്‍ അമേരിക്കയുടെ ഇറാക്ക് അധിനിവേശവും കൂടെയായപ്പോള്‍ സ്പ്ലൈ കുത്തനെ കുറഞ്ഞു. മറുവശത്ത് ഉപയോഗം കൂടിയെന്നു മാത്രമല്ല, ഡോളറിനു വില ഇടിഞ്ഞ് എണ്ണയുടെ ഡോളര്‍ വില നെട്ടനെ ചാടി. മുപ്പതില്‍ കളിച്ച എണ്ണ വില നൂറ്റമ്പതില്‍ കളി തുടങ്ങി. വിമാനക്കമ്പനികള്‍ തലയ്ക്ക് കൈ വച്ചു. വാണിജ്യം താറുമാറാകുമെന്ന് ഭയന്ന് പല രാജ്യങ്ങളും പെട്രോളിയം ഉത്പന്നങ്ങള്‍ക്ക് സബ്‌‌സിഡി രൂപത്തിലെ താങ്ങ് നല്‍കി വണ്ടികളെ റോഡില്‍ തന്നെ കിടത്തി.

ഉയര്‍ന്ന ഉപഭോഗം, വീണ ഡോളര്‍, എണ്ണ ഖനനം ഉച്ചകോടിയിലെത്തിച്ചു ഓപ്പെക്ക്. ഒപ്പം അസൈര്‍ബൈജാന്‍ ബ്രസീല്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ എണ്ണക്കച്ചവടത്തില്‍ എടുത്തു ചാടി മുങ്ങാങ്കുഴിയിട്ടു കളി തുടങ്ങി.

എന്നാ വിലക്കയറ്റം! രണ്ടായിരത്തെട്ട് പകുതിയോടെ ഗ്യാസ് വില നാലു ഡോളറില്‍ എത്തിയതു കണ്ട അമേരിക്കക്കാരന്‍ ആദ്യമായി യാത്ര കുറയ്ക്കാനും കൂടുതല്‍ ട്രെയിന്‍-ബസ് യാത്രകള്‍ നടത്താനും തുടങ്ങി. ഇന്നു ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ ചരിത്രത്തില്‍ ആദ്യമായി എണ്ണ ഉപഭോഗം അമേരിക്കയില്‍ കുറഞ്ഞു. കുറച്ചൊന്നുമല്ല, മൂന്നു മുതല്‍ അഞ്ചു ശതമാനം വരെ. അതിന്റെ മുകളിലാണ്‌ സാമ്പത്തിക പ്രസിസന്ധിയുണ്ടായത്. ലോകത്തിന്റെ ഇന്ധന ഉപഭോഗം വളരെ കുറഞ്ഞു. അന്താരാഷ്ട്ര കയറ്റിറക്കുമതി, യാത്രകള്‍ എന്നിവ കുറഞ്ഞപ്പോള്‍ അതിവേഗം വികസിക്കുന്ന ചൈനയില്‍ പോലും ഇന്ധന ഉപഭോഗം ആറുശതമാനം കുറഞ്ഞു. മറ്റുള്ളവരുടെ കാര്യം പറയാനുണ്ടോ.

ഇപ്പോള്‍ സപ്ലേ കര്വ്വ് ഡിമാന്‍ഡിനെക്കാള്‍ ഏറെ താഴെ നില്‍ക്കുന്നു. ക്രൂഡ് വില നൂറ്റിനാല്പ്പത്തേഴില്‍ നിന്നും ഒറ്റ വീഴ്ചയില്‍ മുപ്പത്തേഴായി. ഓപ്പെക്ക് എണ്ണ ഉപ്താദനം കുറച്ചിട്ടും ഈ വീഴ്ചക്കൊപ്പം കുറയ്ക്കാന്‍ ഇനിയും ആയിട്ടില്ല. ഒന്നാമത് ഇത്രയും ഒറ്റയടിക്ക് കുറയ്ക്കണമെങ്കില്‍ ഔട്ട്പുട്ട് കുറച്ചാല്‍ മാത്രം മതിയാവില്ല, റിഗ്ഗുകള്‍ അടയ്ക്കേണ്ടിവരും. അങ്ങനെ ഒരു സാമ്പതികാഘാതം മാന്ദ്യത്തിനും പുറമേ താങ്ങാന്‍ പല എണ്ണരാജ്യങ്ങള്‍ക്കും കഴിയില്ല. പോരെങ്കില്‍ വെനീസ്വേല എണ്ണ ഉപ്താദനം വീണിടത്തു നിന്നും കയറി വരികയാണ്‌, അസര്‍ബൈജാനും ബ്രസീലും മാര്‍ക്കറ്റില്‍ ഒന്നു കയറുന്നതേയുള്ളു. കുറയ്ക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാവരും കുറയ്ക്കേണ്ടേ, ഇല്ലെങ്കില്‍ നാടോടിക്കാറ്റിലെ കോവൈ വെങ്കിടേശന്റെ ആജ്ഞ പോലെ ഒപ്പെക്ക് നിര്‍ദ്ദേശം കേട്ട് "മൊതലിലേ നീ അടിങ്കെടാ" എന്ന് ഓരോരുത്തരും പരസ്പരം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലാതെ ആരും അടിക്കില്ല.

എണ്ണയുടെ രണ്ടായിരത്തി ഒമ്പത്
ബാരലിനു നൂറ്റമ്പത് മാന്യമായ വിലയല്ല, അതുകൊണ്ട് തന്നെ അതിലേക്ക് തിരിച്ചു പോക്ക് ലോകത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക പുരോഗതിക്ക് യോജിച്ചതല്ല. പ്രൊഡക്ഷന്‍ സൂചികയും ഉപഭോഗ സൂചികയും ഒരുമാതിരി യോജിപ്പിലെത്തുന്ന രണ്ടായിരത്തി ഒമ്പതില്‍ എണ്ണ വില ഏതാണ്ട് അമ്പതു ഡോളറിനടുത്ത് കിടന്ന് കറങ്ങും- പുതിയ പ്രതിസന്ധിയും കണ്ടവന്റെ രാജ്യത്തിനിട്ട് ബോംബ് ഇടീലും രാഷ്ട്രീയ അനിശ്ചിതാവസ്ഥയും വന്‍‌ഫലമുണ്ടാക്കാവുന്ന ശക്തിയില്‍ സംഭവിച്ചില്ലെങ്കില്‍.