സ്വപ്നം

മാന്ദ്യം ബാധിച്ച് ചെല്ലാ, ദാരിദ്ര്യമാ.
ഈ ദാരിദ്ര്യമൊക്കെ ആപേക്ഷികമല്ലേ അണ്ണാ.

വെരിഗുഡ്. ഉടല്‍തേടി അലയുമാത്മാവിനോട് അദ്വൈതമുരിയാടുന്ന പണി നിനക്കുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല. അറിഞ്ഞെങ്കില്‍ ഞാനിത് പറയില്ലായിരുന്നു.

എത്ര പണമില്ലെങ്കിലാ അണ്ണാ ദാരിദ്ര്യമാകുന്നത്?
ആ നമ്പര്‍ എന്നോട് വേണ്ടാ, എന്റെ കയ്യില്‍ അഞ്ചു രൂപയേ ഉള്ളെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അഞ്ചുരൂപ തെരുവില്‍ വിശന്നു നില്‍ക്കുന്ന കുട്ടിക്ക് സ്വപ്നം കാണാന്‍ പറ്റാത്തത്ര വലിയ തുകയാണെന്നു പറയാനല്ലേ?

ശരി. അണ്ണന്‍ അഡോള്‍ഫ് മെയ്കെലിയെപ്പറ്റി കേട്ടിട്ടില്ലേ?
എവിടെയോ കേട്ട ഒരോര്‍മ്മ.

അങ്ങേരു സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം ബാധിച്ച് ഈയിടെ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. മൂന്നു ബില്യണ്‍ ഡോളറല്ലേ ആ പാവത്തിന്റെ കട്ട പൊഹ പൊഹഞ്ഞു പോയത്.
എങ്ങനെ സഹിക്കും, വെറുതേയല്ല ആത്മഹത്യ ചെയ്തത്. ഭാര്യേം മക്കളുമൊക്കെ വഴിയാധാരമായോ.

അത് ആപേക്ഷികമാ. ഒരു ഒമ്പതു ബില്യണ്‍ ആസ്തിയുള്ളയാള്‍ വഴിയാധാരമാണോ അല്ലേ എന്ന് അവരോട് തന്നെ ചോദിക്കണം.
ആ അത്രയും മിച്ചമുണ്ടായിരുന്നോ, ചാവണ്ടായിരുന്നു.

അയാള്‍ക്ക് ഒമ്പതു ബില്യണ്‍ ദാരിദ്ര്യമായിരുന്നു, അണ്ണനും എനിക്കുമതല്ല. ഇനി നമുക്ക് അഞ്ചുരൂപയുടെയും കുട്ടിയുടെയും കാര്യം പറയാം.
എടേ, തത്വചിന്ത എന്റെ മനസ്സില്‍ ഇപ്പ ഓടൂല്ല. വേറെന്തെങ്കിലും പറയ്, എന്നെ ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്ക്. രണ്ട് കള്ളം പറ.

ഒക്കെ ശരിയാവും അണ്ണാ, ഒക്കെ ശരിയാവും.
ഒക്കെ ശരിയാവുവാരിക്കും
ആ, വാരിക്കും. ഞാന്‍ പോണ്‌.